Ne yazık. Oysa ki beklemek sevmenin karakterini biçer.
Bana deli diyen çoktur. Hep senin yüzünden. Ne kadar oldu biz tanışalı? Neredeyse 3 sene. Ne kadarın benim? Ne kadarın başkasına ayırdıkların?
Tanımadığım insanların beklemek, sabretmek, sevmek hakkındaki yorumları kırdı beni bu gece.
Acaba ben mi çok salağım? Yoksa sevmenin bendeki süresi mi fazla uzun? Cevabını kestiremiyorum.
Fütursuz, eklemesiz, temiz 2.5 senedir hayatımdasın. Konduramama, kararsızlık, kayıtsızlık derken geç 1.5 seneyi kalan 1 senedir seni sevme eylemimden vazgeçmedim. Yol katettim, edemedim, koyverdim, dayanamadım. bitti dedim, bitiremedim. olsun dedim, olduramadım.
Kısacası kısır döngü içerisnde senden gelen telefonla mutlu fakat sen yokken de umutlu yaşamayı başardım.
Sen benim hayatımdaki hiçbir şeye mani olmadın. Yani sevmek bir hobi gibiydi benim için, boş zamanlarımı değil her anımı değerlendirdiğim bir uğraş haline geldin.
Dönüp bakarsam ardıma şayet bu 1 sene heba mıdır? Asla. Reva mıdır orası şüpheli...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder